lekker eten, gezond gewicht
Het nieuwe jaar is begonnen, na alle feestdiners en snoep wordt het tijd voor… soep! Het kan je helpen eventuele nieuwe kilo’s snel maar verantwoord kwijt te raken.
Het ‘geheim’ van soep is dat het je een langdurig verzadigd gevoel geeft. Volgens onderzoekers komt dat doordat soep langer in de maag blijft. Anders gezegd: dezelfde portie voedsel zakt in vaste vorm eerder richting darmen dan in soepvorm. Zelfde ingrediënten, zelfde hoeveelheid calorieën en toch een heel ander effect.
Het balkon staat er pierig bij: een mottige buxus, een bamboe waarvan ik alleen maar kan hopen dat-ie ooit weer ontwaakt. Maar de bak met kruiden oogt verrassend groen. Vooral de salie, die van de zomer nog aan meeldauw ten onder leek te gaan. Dat vraagt om een recept.
De marktkoopman had groene kolen. Prachtexemplaren waarnaar ik uren kon staren vanwege al die bergen, dalen, kleine vijvertjes van dauwwater en de vele fluwelige schakeringen van groen.
Maar daarna zette ik wel het mes in de kool van mijn keuze. Ik kocht hem uiteindelijk immers toch vooral omdat groene kool lékker is. En gezond bovendien: een rijke bron van onder andere de vitamines C en K, calcium, foliumzuur en – zoals alle kolen – plantaardige eiwitten. Bovendien bevat groene kool – opnieuw zoals alle kolen – stofjes die van nature een antibiotische werking hebben. Niet verkeerd in een winter als deze!
Strakke lijfjes, wijde rokken, pofmouwen. Ineens zie ik overal jonge vrouwen in het soort jurk dat mijn tantes op foto’s van vlak na de bevrijding droegen. Ze lachten en dansten, een van mijn tantes zelfs met de spreekwoordelijke Canadees. Ook toen was op een nare periode een soort van Summer of Love gevolgd.
Het is koud, maar vanwege corona moeten we de ramen geregeld openzetten. Dat belooft ook zonder Het Virus een gesnotter van jewelste. Tijd voor de culinaire variant op de warme trui: uiensoep!
Op vrijdag at je vis. Eeuwenlang was dat de regel in ons deel van de wereld. Officieel omdat de kerk dat voorschreef, maar wat beslist ook meespeelde was dat de vissers die dag terugkeerden van zee met een ruim vol verse vangst.
‘De drie gezusters’ noemden de indianen ze: pompoen, bonen en maïs. Ze vormen namelijk het ideale moestuintrio. De hoog oprijzende maïs biedt een steuntje aan de klimgrage bonenplant; die bonenplant vangt stikstof uit de lucht en geeft dat via haar wortels door aan de bodem; en de immer hongerige pompoen overwoekert in ruil daarvoor de bodem zo gul dat onkruid en droogte geen kans krijgen. Win-win voor alles & iedereen, niet in de laatste plaats het milieu.
We dijen uit door corona. Doordat we minder bewegen, maar ook doordat we de stuitende saaiheid van ons opgehokte bestaan proberen weg te snaaien. Ook worden we armer van corona (nou ja, de meesten van ons dan. Sommigen niet).
Voor beide problemen is er een oplossing die even simpel als smakelijk is: eet meer soep! Want soep is goedkoop, zeker als je er groenterestjes in wegwerkt; én soep zorgt er volgens onderzoek voor dat je met hetzelfde aantal calorieën langer een verzadigd gevoel houdt. Anders gezegd: neem een soepje bij de lunch en je redt het moeiteloos zonder tussendoortje tot het avondeten.
Wie wel eens zelf courgettes heeft gekweekt, kent het fenomeen: zo heb je niets, zo heb je er tien. En als je er niet snel genoeg bij was, zijn die bovendien buitensporig groot. Dan wordt het dus tijd voor een gerecht waarin je een flinke hoeveelheid van deze Hulk onder de groenten kunt wegwerken. Zoals: courgettesoep.
Het is te warm om te koken, te warm zelfs om warm te eten, én de tomaten liggen voor een spotprijs in de winkel. Drie-nul voor gazpacho, die coole Spaanse soep-zonder-koken die bovendien in een handomdraai klaar is! (Tenzij je de paprika’s ervoor zelf roostert, maar ook dat is zo gebeurd en je hoeft er niet bij te blijven, dus dat roosteren tellen we voor het gemak niet mee als kooktijd.)